De dag begint rustig, in of rond het zwembad of met een wandelingetje in het stadscentrum van Montecatini.
Na de middag vertrekken we naar Siena, een prachtige stad met tal van historische monumenten en vooral bekend omwille van de Pallio. Dit historisch spektakel, dat tweemaal per jaar wordt uitgevoerd, verwijst naar de concurrentiestrijd tussen de verschillende stadswijken. Paarden staan daarbij centraal, net als de vele trommelkorpsen. Die horen en zien we trouwens repeteren, later op de dag. Geen gewone rondleiding met een gids deze keer, maar een leuke (foto)zoektocht helemaal uitgewerkt door Jos himself. In groepjes van vier-vijf mensen ontdekten we de bekende en minder-bekende plekjes van Siena. Wie de zoektocht heeft gewonnen, zullen we pas morgenavond te horen krijgen.
Na het pizzabuffet (met veel rijst en wat minder pizza ?) haasten we ons naar San Gimignano, het welbekende bergstadje met de vele torens. Het scheelt niet veel of onze zwaar beladen bestelwagen geraakt niet op de piazza del Duomo: de hellingen zijn flink en de straatjes en poorten smalletjes. Er duikt een ander probleempje op: de lokale organisatoren kondigden het beginuur van het concert aan om 21 uur, het officiĆ«le festivalprogramma vermeldde 21.30 uur. Niet zo leuk voor wie ‘tijdig’ aanwezig is en wat lang moet wachten… Maar die krijgen dan ook de beste plaatsen. Want het publiek is er: zeker 500 mensen zitten te luisteren vanop de stoelen voor het orkest en op de trappen van de kerk die voor de gelegenheid als tribune wordt gebruikt. Een meer internationaal samengesteld publiek (met bijzondere dank aan de aanwezige streek- en dorpsgenoten!) dan in Montecatini, maar minstens even enthousiast. Enorm stimulerend voor onze muzikanten die opnieuw een prachtprestatie neerzetten!
Het wordt een ‘late’: pas om kwart voor een stappen we, heel stilletjes, hotel Miro opnieuw binnen. Niet zonder, na middernacht, op de bus onze twee jarigen te hebben toegezongen. Proficiat aan Marthe (12) en Lucas (15).