Het was een lange rit, met zo’n 1.30 uur extra files in Zwitserland en ItaliĆ«. Tegen 11 uur reden we Monticatini binnen. Eerste obstakel: de “moderne stadspoort” voorbij geraken. Zoals in zowat alle toeristische steden in ToscaniĆ« moeten bussen ook hier een stadstaks betalen vooraleer ze het stadje mogen binnenrijden. Geen probleem, als het loket open is (wat tijdens het weekend niet het geval is) en/of als de betaalautomaat werkt (wat ook al niet het geval is). Geld opslorpen lukt wĆ©l, een geldig ticket krijgen niet. Dan maar Lia, onze lokale begeleider, vanuit het hotel naar de busparking laten komen en ook zij kreeg een en ander niet gedaan. Een voorbijkomende politiepatrouille Ā van de staat (niet bevoegd voor gemeentelijke materies) gaf ons dan maar de raad om alles maandag met de stadsdiensten uit te klaren en zonder ticket de stad binnen te rijden. Een uur later, en (voorlopig) 170 euro armer stonden we dan voor de deur van het hotel…
Na een lekkere maaltijd (lasagne, kip met puree en groenten en stukje taart) werd het zwembad ingepalmd.
Vanavond met de funiculare (kabelliftje) naar Montecatini Alto, een middeleeuws stadsdeel, met schitterend uitzicht op de regio. Leuke klokkentoren met unieke zesurenklok.
IedereenĀ een goede nachtrust toegewenst, want morgenavond eerste concert.
